Close

ગુજરાતી કવિતા

અંતરાલોક

12/09/201212/09/2012 ક્રિષ્ના1 Comment

.
.
શું કોઈ પ્રેમ કરી શકે છે
આ નિર્મળ ઝરણાને કિનારે
એકાકી દેવદાર વૃક્ષ જેવો!
શિયાળુ તડકાને સમગ્ર દેહ પર ચોળવા માગે છે
તેથી ઢગલેઢગલા પાંદડાં ખેરવી શકે?
હું તો છું ડરપોક શાલવૃક્ષ અને અશ્વત્થવૃક્ષની ડાળી
પાંદડે પાંદડે મારું શરીર ઢંકાયેલું;
કોણ જાને, કોને ખબર, આખું વરસ શું કામ
આમ પાંદડાં ખરે!
.
.
– સમીર રાય ચૌધરી
(ભાષા: બંગાળી)
(અનુવાદ: નલિની માડગાંવકર)

One thought on “અંતરાલોક”

જીવન કલા વિકાસ says:

12/09/2012 at 11:11 PM

સરસ

Leave a comment

उनसे कहना की -

'सांसें अब भी तेरे नाम से चलती है,
दिल अब भी तेरे नाम से धड़कता है,
आँखें अब भी तेरी 'मुंतज़िर' है,
सावन अब भी बरसता है.'

मगर साथ में उनसे ये भी कहना की -

अब रात गुज़रती नहीं,
परिंदे गाते अब गीत नहीं,
बहार अब आती नहीं,
मगर,
इंतज़ार तब भी था,
इंतज़ार अब भी है,
और इंतज़ार हमेशा रहेगा;
जब तलक तुम खुद लौटकर
हमारे पास वापस नहीं आ जाते.

- क्रिष्ना

મારી આંખોમાં આંખો પરોવીને તું જોઈ શકે છે;
મારા દ્દ્રષ્ટિ પટલ માં રહેલી લોલુપતા,
પણ તું એ કદી નહિ જોઈ શકે;
મારી દ્રષ્ટિના અંતરાલમાં રહેલી મારીચાહનાનું અધ્યાત્મ.
મારા આલિંગનમાં તું કદાચ અનુભવી શકીશ મારા રોમેરોમથી ઝરતા જીજીવિશાના તણખા;
પણ તારા દેહનો ઉત્તાપ કદી વિચારી નહી શકે,
મારી નસેનસમાં વ્યાપ્ત શીતલ સંતોષની દસમી દશા.

- અજ્ઞાત

'સાપનું ઝેર એની જીભમાં, વીંછીનું પૂંછડીમાં અને સ્ત્રીનું એના બે સાથળ વચ્ચે હોય છે...!!!'

સ્ત્રી સિમેન્ટ જેવી સુંવાળી અને મુલાયમ હોય છે. ભીંજાય છે, સુંવાળી લીસ્સી બની જાય છે. સુકાય છે, સખત બનતી જાય છે અને અંતે જે કન્ટેઈનર કે વાસણમાં બંધ હોય, એને જ તોડી નાખે છે...

મને લાગ્યું છે કે સ્ત્રી છે માટે પૃથ્વી ફરે છે, ઋતુઓ બદલાય છે, સૂર્ય ઉગે છે, જિંદગી ગુજરતી જાય છે. આ પૃથ્વી પર સ્ત્રી ન હોત તો કદાચ હું આપઘાત કરી નાખત।..!!!

- ચંદ્રકાંત બક્ષી